วันพุธที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

พายเรืออย่างไรไม่ห้เอวอักเสบ ตอนที่ 2

จะเห็นว่าทุกข์ตามธรรมชาติของการมีชีวิตอยู่ในโลกาภิวัตน์เป็นทุกข์สองชั้นคือทุกข์ตามธรรมชาติดั้งเติม ที่เกิดเป็นมนุษย์ต้องกินขับถ่าย หสับนอน สืบพันธุ ผสมรวมกับทุกข์ตามปกติที,เกิดจากความเป็นโลฺกาภิวัตน์ ที่ทำให้มนุษย์ต้องเพิ่มความทุกข์จากการต้องกินตามสุขสักษณะ กินอาหารปราศจากมลพิษฑีมีขั้นตอนของค่านิยม มากำกับอีกมากมาย ซึ่งในสมัยโบราณทุกข์ปกติตามโลกาภิวัตน์เช่นไม่มีห้องส่วนตัว ไม่ต้องการเสื้อผ้าเพื่อโอกาสต่างๆ กันไม่มีข้าวของใช้ประจำตัวอะไรกันมากมาย ความที่จะต้องอยู่ร่วมกันไปใช้ของร่วมกัน เป็นการกฝนความเกรงใจ เรือยางเป่าลมมือสอง ความเผื่อแผ่ ความประหยัดไปในตัว การดำรงชีวิตก็คือ การเรียนรู้ขั้นตอนที่เป็นจริงปัญหาทางต้านจิตใจไม่ค่อยปรากฏ ปัญหาทางกังคมจึงไม่ค่อยปรากฏเผึ่อนร่วมฤกข'กติกาของสังคมของชุมชน และกติกาของตนแต่ละคนก็ไม่ต้องสร้างขึ้นมาให้มากมายโกลาหล กฎ ระเบียบ แบบแผนต่างๆ จึงพัฒนาข้ามาก สิ่งที่จะต้องปรับต้วก็น้อย การเข้าใจทุกข์จึงเรียบง่ายไม่ค่อยซ้อนเร้นอย่างปัจจฺบันฤกข์ของเพอบร่วมอบายเกิดเป็นมนุษย์ไม่ว่ายุคไหน และจะอยู่ที่ไหน เรือยางท้องไฟเบอร์ จะเจริญวัยเติบโตชมโลกได้ มีความคิดเป็นแบบฉบับของตนเองได้ ต้องผ่านขั้นตอนพึ่งพามนุษย์ด้วยกัน และพึ่งพาสิ่งแวดล้อมประกอบพร้อมด้วยทุกผู้ทุกคนหมดทั้งนั้นบุพการีบางคน ตระหนักในความสำกัญของสิ,งแวดล้อมขวนขวายเป็นพิเศษ ที่จะสร้างสิ่งแวดล้อมที่ดีให้ลูกหลานของตนบุพการีจำนวนมาก ขาดความสำนึกเกี่ยวกับความสำคัญของสิ่งแวดล้อมคงปล่อยให้ลูกหลานของตนดูดซับสิ่งแวดล้อมไปตามบุญตามกรรม ถือว่าแค่เลี้ยงให้โตเจริญวัยได้ก็ดีมากแล้วบุพการีอีกมากมาย ขาดทั้งความสำนึก ขาดทั้งโอกาสที่จสร้างสิ่งแวดล้อมที่ดีเพื่อปลูกฝังความงดงามให้จิตของลูกหลานของตนบุพการีที่มีมิจฉาทิฏฐิ เรือยางมือสองพร้อมเครื่อง มักจะเห็นกงจักรเป็นดอกบัว บุพการีเหล่านี้ถึงมีฐานะก็ใซ้เศรษฐานะสร้างกงจักรให้ลูกเล่นมากขึ้นคดไห้เป็น... เส์ยวเห็นเองจึงเปีนความธรรมดา ที่กว่าจะเจริญวัย รู้ดี รู้ชั่วด้วยตนเอง มีอำนาจในการต่อรองก้บค่านิยมของสังคม คนส่วนมากก็ถูกสังคมครอบไว้หมดสิ้นแล้วบุพการีทุกยุคทุกสมัย ต่างหวังอยากให้ลูกหลานของตนเอง พึ่งตนเองได้ทั้งนั้น แต่เพราะโครงสร้างทางสังคมเปลี่ยนไป ลักษณะที่สอนให้ลูกหลานพึ่งตนเองจึงเปลี่ยนไปด้วยสมัยก่อน เมื่อเครื่องทุ่นแรงย้งเป็นแบบง่ายๆ ไม่ใช่เครื่องทุ่นแรงที่ใช้กลไกทางไฟฟ้าอย่างสมัยนี้การจะสอนให้ลูกหลานพึ่งตนเองได้คือ สอนให้รู้จักหุงข้าว ฑำก้บข้าว เย็บปักถักร้อย เตรียมนํ้ากินนั้าใช้เตรียมพลังงานที่จำเป็น การทำงานต้องอาศัยสองมือเป็นหลัก เวลาที่ใช้ประกอบการทำงานแต่ละอย่างมากมาย คนโบราณกว่าจะได้กินข้าวต้องใช้ทั้งมือทั้งเท้านวดข้าว หุงข้าว  เรือยางเป่าลมนำเข้า การทำงานจึงเป็นการออกกำลัง การที่จะคิดให้ลูกหลานไปเด้นแอโรบิค จึงไม่จำเป็นมนุษย์สมัยใหม่ รุ่นโลกาภิวัตน์ถูกเลี้ยงด้วยอาหารสำเร็จรูป ในบ้านมืนั้าไฟ เครื่องอำนวยความสะดวกมากมาย บุพการีจึงพยายามสน้บสนุนให้ลูกหลานของตนได้มือาชีพ เพื่อจะได้นำอาชีพนั้นไปแลกเป็นเงินอาชีพจึงเป็นความคิดสมัยใหม่ มีการคิดอาชีพแปลกๆ ใหม่ๆทั้งทีถูกต้องทำนองคลองธรรม และทั้งที'เป็นมิจฉาทิฏแต็มนั้นมากมายเหนือการพรรณนเพราะอาชีพมีหลากหลาย แต่ละอาชีพต้องการความรู้และทักษะต่างถัน บุพการีจึงมืหน้าที่ส่งเสริมให้ความรู้และทักษะเพื่อการเพื่อนร่วมโากช

เรือยาง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น