ส่วนเมียของพี่แก้วนั้นมีคนในหมู่บ้านไปเจอเธออยู่ในซ่องที่เชียงใหม่ เป็นผู้หญิงขายตัว เนื่องจากชายชู้ที่เธอหนีตามไปอยู่ด้วยไม่ใช่คนดี อย่างที่เธอคิดไว้กิเลสตัณหา กามารมณ์ นำมาซึ่งกรรมทั้งนั้น หากใครรู!ม,เท่าทันสิงที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเธอจึงถือเป็นเวรกรรมที่เธอต้องชดใช้เพราะ แม้เธอจะไม1ได้แต่งงานกับพี่แก้ว ห่วงยางโดนัท แต่ทั้งสองก็อยู่กินกันฉันท์สามีภรรยา เป็น'ที่รับรู้ของ'ทุกคน การที่เธอไปมีชู้และหนีตามชายชู!ปถือเป็นการสร้าง กรรมให้พี่แก้วได้รับความทุกข์ทางใจ เธอจึงต้องรับกรรมชดใช้ให้ต้อง ทนทุกข์ทรมานทั้งกายใจอยู่ในเวลานี้เป็นสิ่งตอบแทนเช่นกันกฎแห่งกรรมได้ตามมากระซากชีวิตพี่แก้วไปใช้กรรมแล้วเมื่อ หลายปีที่ผ่านมา แต่เรื่องราวของพี่แก้วยังอยู่ในความทรงจำของ ผมเสมอมา และทำให้ผมรู้สืกคร้ามเกรงถึงอำนาจของผลกรรมที่ ผู้ทำจะต้องซดใช้ด้วยตนเองเสมอ...อดเหล้าไม่ได้ อ้างไปข้างๆ ดูๆ ว่าถ้าไม่ได้ดื่มเหล้าเขาจะคุมสติไม่ได้ มันคิดจนใกล้จะบ้าไม่มีงาน ไม่มีเงิน ได้เก็บข้าวของเล็กๆ น้อยๆ ไปขาย พอได้เงิน มาซื้อข้าวเลี้ยงลูกไปวันๆชีวิตของแกวนเวียนอยู่แบบนี้กว่า 2 ปี น้าคำเมืองได้ล้มเจ็บอีก ครั้ง เพราะหลังจากเมียหนีไปแล้วแกทนต่อสิงที่ขาดหายไปจากชีวิตไม่ ไหว พอเมาได้ที่แล้วก็จะไปนอนกับผู้หญิงขายตัวไม่เลือกหน้าเลยทำให้ แกติดโรคผมมาคิดเอาเองว่า สิงที่เกิดขึ้นกับน้าคำเมืองนี้คงเป็นเพราะบาป กรรมที่ แกทำมากับ ผู้หญิงนับไม่ล้วนซึ่งมีทั้งหลอกลวง และไปพราก เขา มาจากคนรัก จนกระทั่งสุดท้ายเมียตัวเองต้องมาโดนคนอื่นช่วงชิงไป เช่นเดียวกันอดีต น้าคำเมืองหาเรื่องชกต่อยกับผู้ชายอื่นเพราะต้องการตัวสาวๆ มาครอง ประกอบกับตัวเองไม่ยอมทำมาหากิน ใช้จ่ายฟุมเฟือย จึง รักษาทรัพ ย์สินเอาไวัไม่อ ยู่ภายหลังกามโรคคุกคามรุนแรงกลายเป็นคนคุ้มดีคุ้มร้าย บ้านถูก ยึด ลูกชายสองคนยายเขามารับเอาไปเลี้ยงวันที่น้าคำเมืองตายนั้น ตามเนื้อตามตัวเต็มไปด้วยแผล ฝี หนอง สินใจตายบนเสื่อผืนเดียวในห้อง แพยางเด็ก ห้องเดียวกับที่แกเคยพาผู้หญิงมาร่วม หลับนอนจนนับไม่หวาดไม่ไหวนั่นเองเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับชีวิตน้าคำเมือง หลายท่านอาจคิดว่า กลายเป็นคนแก่เกินอายุ ผมหงอกเต็มหัว สติเพี้ยนแต่สิ่งเดียวที่น้าคำเมืองไม่เคยเปลี่ยนคือแกชอบดื่มเหล้า 35 ดีกรี และเป็นคนที่คอยรับโทสะอารมณ์ร้ายจากเมียอย่างไม่มืทางเลือกวันไหนรวยการพนันมาก็ฃนข้าวปลาอาหารมาให้กินอย่างฟ่มเฟือย แต่วันไหนเสียเล่นไม่ได้ ต้องพาลเอากับลูกผัว บังคับขู่เข็ญให้ผัวหาเงิน ให้ไปเล่นแก้ตัว ถ้าไม่ได้ก็ทะเลาะกัน จนต้องไปหามาให้ต้องเป็นหนี้ เป็นสินเขารอบบ้านพอหมดเงินหมดทอง น้าคำเมืองก็เริ่มไม่มืความหมาย ส่วนเมีย นั้นพอใจกับชายชู้ถึงขนาดพากันเข้ามาเสพสมกันในบ้าน ฝ่ายน้าคำเมือง เองก็ติดสุรางอมแงมหมดสภาพการเป็นสามี ขณะเมียมัวแต่เริงโลกีย์ มั่วกับชายชู้'ในสวน'หลังบ้านหนักๆ เข้าพากันไปเสพสุขกันในห้องอย่างไม่เกรงใจ!วันหนึ่งน้าคำเมืองเมาเหล้ากลับบ้าน เห็นสภาพหญิงชั่วชายชู้เปลือย กายมั่วกันอย่างเมามัน แกทนไม่ไหววิ่งเข้า ห่วงยางคอ ไปในครัวหมายจะคว้ามีดไป ฆ่าคนทั้งสองแต่ความมึนเมาทำให้ขาเตะธรณีประตูบ้านล้มลง ทั้งเมียและชายชู้ เห็นจึงออกมาช่วยกันรุมตีทำร้ายจนบอบชํ้า น้าคำเมืองลุกขึ้นวิ่งหนี พลัดตกบันไดลงมาขาหักทั้งสองข้าง ลูกทั้ง 2 คนเห็นเข้าเรียกชาวบ้าน เข้ามาช่วยเหลือนำล่งโรงพยาบาล นอนรักษาตัวอยู่ตั้ง 2 เดือน ถึง กระนั้นยังอุตส่าห์ถามถึงเมียซึ่งลูกๆ บอกว่าขนของหนีไปอยู่กับชู้แล้วร่วมปีกว่าอาการของน้าคำเมืองจึงหายเป็นปกติ น้าคำเมืองยังคง
ห่วงยางเล่นน้ำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น